دفاع از حقوق بشر

خشونت و دروغ دو سلاحی است که حکومت اسلامی ایران در رویارویی با فعالان حقوق بشر و طرفداران دموکراسی به کار می گیرد. هدف از اعمال خشونت، زندان، شکنجه و اعدام، ارعاب ناراضیان است و وادار کردن آنها به سکوت. هدف از رویکرد سیستماتیک به دروغ در رابطه با واقعیت های سیاسی و اجتماعی، پنهان کردن واقعیتی است که ناراضیان بر ملا می کنند و جایگزین کردن آن با واقعیتی تخیلی و دروغین که با قهر و تبلیغ به اذهان عمومی تحمیل می شود، با هدف گمراه کردن آنها برای تثبیت حکومت. در نگاه اوّل، این رویارویی نابرابر به نظر می رسد. دولتی خشن و پرقدرت با تسلیحات و امکانات مالی بسیار و درمقابلش جمعی از ناراضیان فاقد امکانات مالی و نظامی. امّا در واقع، دموکراسی خواهان و طرفداران حقوق بشر سلاحی در دست دارند که هیچ قدرتی نمی تواند از آنها بگیرد، سلاحی که برای نظامی که بافتش از دروغ تشکیل شده کشنده است. این سلاح چیزی جز حقیقت نیست. هرچه نظام دروغ می گوید، ناراضیان حقیقت را می گویند،  تبلیغات نظام را خنثی کرده و حکومت را متزلزل می کنند. بخش اعظم کارمن در رابطه با حقوق بشر در بنیاد عبدالرحمن برومند انجام شده و می شود. در اینجا مقالاتی که در رابطه با مسئولیت شهروندی و اهمیت کشف و نشر حقیقت و دفاع از حقوق بشر نوشته ام بازنشر می شود.